امام باقر علیه السلام به زراره که از اصحاب و شاگردان آن حضرت بود فرمودند: تهدید شیطان که گفت: قَالَ فَبِمَا أَغْوَيْتَنِي لأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ، ثُمَّ لآتِيَنَّهُم مِّن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَن شَمَآئِلِهِمْ وَلاَ تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ[1] به دروغ گفت : "به سبب آنکه مرا گمراه ساختی، من بر سر راه مستقیم تو در کمین آنها مینشینم، سپس از پیشرو و از پشتسر و از طرف راست و از طرف چپ آنها به سراغشان میروم و بیشتر آنها را شکرگزار نخواهی یافت." این عبارت درباره شما شیعیان است، زیرا شیطان دیگران را به دام خود گرفتار کرده و دیگر بر سر راه آنها نمی نشیند؛ زیرا آنان در مسیر فضیلت نیستند تا شیطان راه آنها را ببندد.[2]
بنابراین، همواره این خطر هست که اگر شخصی محب و متولی خاندان عصمت (علیهم السلام) شود، شیطان میکوشد تا مانع کامیابی او شود.[3]
[1] آیات 16 و 17 سوره اعراف
[2] یا زراره انما صمد لک و لاصحابک، فاما الاخرین فقد فرغ منهم
[3] مراحل اخلاق در قرآن، آیه الله جوادی آملی