اگر «انقلاب اسلامی ایران» را به یک کودک تشبیه کنیم، در یک سالگی اش[1]، نه‌تنها ياد گرفته است كه چگونه راه برود، بلكه حرف هم ميزند. يعني این کودک از اين كشور به كشور ديگر مي رود و بعد حرف ميزند. انقلابش را صادر مي‌كند و همه جا را تكان مي‌دهد.
همين‌طور كه يك کودک هرچه‌قدر زيباتر صحبت کند، افراد را بیشتر جذب مي‌كند، «انقلاب اسلامي ايران»، در برخورد با امت‌هاي مختلف، بسیاری را جذب می کند. يكباره همۀ چشم‌ها برمي‌گردد كه اين کیست که آن‌قدر خوب صحبت مي‌كند؟ این چه انقلابی است که در طول يك سال اين رشد پيدا كرده است؟
مي‌بينيد هرچه‌قدر كه رشد «انقلاب اسلامی» زيادتر مي‌شود، وحشت و خشم دشمنان بيشتر می شود و حركاتشان خيلي عجولانه‌تر و خشمناك‌تر و آسیب پذیری شان بیشتر شده است. البته در سطح بين‌المللي، امريكا سعي می کرد كه کودک «انقلاب اسلامی» در حالیکه هنوز یک ساله نشده، را به زمين بزند تا ديگر از جايش بلند نشود، ولی موفق نشد.
گزیده ای از سخنرانی «در سالگرد جمهوری اسلامی» ، موجود در رایت بیداری 4
[1] این سخنرانی در نخستین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایراد شده است و به همین دلیل شهید دیالمه در این کلام، به یک ساله بودن انقلاب اسلامی اشاره می کنند. نکته قابل تامل این جا است که شهید دیالمه در یک سالگی انقلاب اسلامی صحبت از صدور انقلاب می کند.