نام کتاب:گذشت، عالی ترین کرامت انسانی(العفو)
نویسنده: جعفر بیاتی (مترجم: حبیب روحانی)
انتشارات: بنیاد پژوهشهای اسلامی
با این که عدل به اعتبار اعتدالش حافظ نظام هستی است و قانون که نتیجه علم و عقل و برپادارنده عدل است، ضامن جامعه بشری از سقوط و رکود است، اما اگر تنها قانون که بر پایه عقل و عدل قرار گرفته بدون اخلاق که سرچشمه آن عواطف است بخواهد حکومت کند، در حفظ آرامش انسان ها دچار مشکل می شود. در بسیاری از موارد گذشت لازم است. آدمی گاهی با حفظ عزت و کرامت انسانی از حق مسلم خود که عدل و قانون برایش قرار داده صرف نظر می کند تا در جامعه صفا و محبت ایجاد کند. چنان که عفو خداوند که در راستای فضل اوست بزرگترین مایه امید همه خردمندان است؛ چه درستکار باشند و چه خطاکار.
انسان اهل عفو و بخشش نیز که نوعی احسان نسبت به دیگران انجام داده است، هم شایسته عالی ترین نشان بزرگواری و انسانیت است و هم در خور پاداشی بسیار عالی در پیشگاه پروردگار عزیز.
کتاب مورد نظر، مجموعه ای است اخلاقی به ویژه درباره صفت عفو و گذشت که به تفصیل سخن رفته و برگرفته از قرآن و روایات معصومین است که هم از سخنان و هم از سیره رفتاری این بزرگواران استفاده شده است. از مهمترین سوالاتی که کتاب به آن پاسخ داده است این است که کجا باید عفو و گذشت کرد.