همه کسانی که شهید دیالمه را دیده اند او را از جمله کسانی به شمار می آورند که قدرت جذب بالایی داشت، افراد با یک یا دو جلسه برخورد به او علاقه مند می شده یا بهتر بگوییم شیفته او می شدند و این البته حاصل ویژگی هایی بود که او در برخورد با دیگران رعایت می کرد، به گونه ای که می توانستی شاخصه های خلق و خوی اسلامی را در رفتارومنش او بیابی.
یکی از خصایص او این بود که به سخن دیگران خوب گوش می کرد.
در میان دینداران کسانی را می یابی که حرف های خوب می زنند، حتی خوب هم حرف می زنند اما برای سخنان دیگران شنونده خوبی نیستند. به ویژه وقتی که به دلیل دانش بالایی که دارند و یا اِشرافی که بر شبهات و معضلات اجتماع دارند، قادرند با اولین کلام مخاطب حدس بزنند که او چه چیزی می خواهد بگوید، اگر توانایی چنین حدسی در کسی باشد غالبا شنونده خوبی برای دیگران نیست!
مهارت شنیدن مهارتی است که همگان از آن برخوردار نیستند، اما دیالمه علی رغم اینکه در سخن گفتن و پاسخ دادن به سوالات و شبهات مهارت داشت ولی او را شنوای خوبی برای سخنانت می یافتی و این خوب شنیدن را در تمام رفتار و حرکاتش حس می کردی آنگونه که فکر می کردی همه حرفهایت را پذیرفته و یا آنکه تا به حال چنین سخنی را نشنیده و برایش جدید است!
اما وقتی فرد همه حرف هایش را می زد و همه دلایلش را ارائه می داد، آن وقت پاسخی کوتاه و قانع کننده نشان می داد که او هم با آن حرف ها آشنا بوده، هم بر پاسخش به بهترین شکل تسلط داشته.
در برخی جلسات و کلاس ها گاهی می شد که 20 دقیقه حرف کسی را گوش می کردو برخلاف دیگران نگران اتمام وقت نبود،سپس درکوتاهترین وقت ممکن بهترین پاسخ را می داد، در حالیکه سخنران او بود و قاعدتا او باید سخن می گفت!
این شیوه آدمیان را به او علاقه مند می کرد، احساس می کردند علی رغم آن که حرفشان مبنای درستی نداشته و شهید این را می فهمیده اما به آن ها توجه کرده و برای آنان وقت گذاشته، ادله و حرف هایشان را شنیده و سپس کوشیده تا به بهترین شکل پاسخ داده و باورهایشان را اصلاح کند.