اهمیت مهرورزی نسبت به فرزند دختر

در دستورات تربیتی اسلام به احسان و محبت نسبت به فرزندان دختر تأکید بیشتری شده است. از جمله آن که پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرموده است:

 "بهتر است هدیه را ابتدا به دختران خود بدهید (قبل از پسران) زیرا اگر کسی دختر خود را خوشحال نماید خداوند پاداش آزادکردن بنده ای از فرزندان اسماعیل به او عطا می فرماید."
[1] 

و یا "هرکس دختری داشته باشد و به او آزار نرساند و بی احترامی نکند و پسرش را بر او مقدم نداند خداوند او را وارد بهشت می سازد."^[2]

برخی بر این باورند که سبب این اهتمام اسلام  این بوده که آداب و رسوم غلط جاهلیت در بین مسلمانان صدر اسلام، مبنی بر اهانت و تحقیر دختران  همچنان ادامه داشته و بطور کامل محو نشده بود. لکن از آنجایی که تعالیم دینی فرا زمانی و فرامکانی هستند نمی توان سبب این احادیث را امری دانست که در آن عصر رواج داشته است جز آنکه فرض را بر این گذاریم که زمینه تحقیر و اهانت به زن به اشکال مختلف ممکن است در هر عصری وجود داشته باشد و اسلام با این تفکر جاهلی در هر عصری مبارزه کرده است .

 در عین حال به نظر می آید که تعالیم الهی به سطحی فراتر از این نیز نظر داشته و آن این که اگر دختران در خانواده بطور صحیح تربیت شوند به ویژه از جهت محبت و توجه اشباع شده باشند:

اولا از آسیب های احتمالی جامعه که ممکن است در اثر فقر عاطفی گریبانگیر آنان شود مصون خواهند بود.

ثانیا آثار و برکات این امر بیش از پسران در جامعه نمود خواهد داشت زیرا تربیت نسل خوب در دامان آنان رقم خواهد خورد.

 لذا از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) روایت است که:

"هرکس دختری داشته باشد و به بهترین روش او را تربیت و تعلیم نماید و از نعمت هایی که خداوند بر او ارزانی داشته بهره مند سازد،‌ در برابر آتش جهنم برای خود سپری فراهم کرده است." [3]