عبد العظيم حسنى از على بن جعفر، برادر بزرگوار حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام نقل كرده كه آن حضرت فرمود: حضرت على بن الحسين عليه السّلام فرمود:
حق ندارى با هر كس كه بخواهى نشست و برخاست كنى زيرا خداوند متعال در قرآن مى فرمايد:
وَ إِذا رَأَيْتَ الَّذينَ يَخُوضُونَ في آياتِنا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا في حَديثٍ غَيْرِهِ وَ إِمَّا يُنْسِيَنَّكَ الشَّيْطانُ فَلا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرى مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ (68 / انعام)
چون گروهى را ديدى كه براى خرده گيرى و طعن زدن در آيات ما گفتگو مى كنند از آنان دورى گزين تا در سخنى ديگر وارد شوند و چنانچه شيطان البته فراموشت ساخت بعد از آن كه متذكر كلام خدا شدى ديگر با گروه ستمگر مجالست مكن.
و نيز حق ندارى به آنچه مى خواهى تكلّم كنى زيرا حق تعالى در قرآن مى فرمايد:
وَ لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ (36/ اسراء)
و هرگز بر آنچه علم و اطمينان ندارى دنبال مكن و سخن مران.
و به خاطر آنكه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمودند:خدا رحمت كند بندهاى را كه كلام نيك گويد تا بهره برد يا سكونت كند تا سالم بماند.
و همچنين حق ندارى آنچه خواهى را بشنوى زيرا خداوند متعال مى فرمايد:
إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ كُلُّ أُولئِكَ كانَ عَنْهُ مَسْؤُلًا (36/ اسراء)
در پيشگاه خدا چشم و گوش و دلها همه مسئول مى باشند.