در شرایط فعلی، مجاهدین[1] عملاً به يك بن‌بستي رسيده‌اند كه هيچ راهي ندارند و هيچ كار نمي‌توانند بكنند. يا بايد زمينه‌هاي فكريشان را كنار بگذارند كه عملاً نمي‌توانند اين كار را بكنند و يا باید تا آخر مسیر مبارزۀ مسلحانه را ادامه دهند. من از ابتدا مي‌گفتم این ها به نهايت خط مي‌رسند، به همين جايي كه الآن رسيده‌اند و برنامه و طرحشان فقط «ترور» خواهد بود؛ به این شکل که يك‌سري ترورهايي را در سطح شخصیت های شاخص مملكتي انجام می دهند.[2]
برگزیده ای از سخنرانی «در شهادت چمران» موجود در رایت بیداری4
[1] مقصود «اعضای سازمان مجاهدین خلق» است که بعدها به «منافقین» مشهور شدند.
[2] باید توجه کرد که این سخن در مراسم شهادت دکتر چمران ایراد شده است.یعنی تنها چند روز بعد ازاین سخنرانی، منافقین دست به انفجار دفتر حزب جمهوری زدند، تروری که همان طور که شهید دیالمه پیش بینی کرده بود، شخصیت های شاخص مملکتی (از جمله خود دیالمه )را نشانه گرفت.