یادداشت ها و نوشته های هر صاحب نظری حاکی از دغدغه ها و مسائلی است که به آن پرداخته و مهم تلقی کرده است.
چهل سال قبل که صاحب نظران و دین داران جامعه، چندان به پدیده سینما توجهی نداشتند و مانند امروز سینما و متعلقات آن رواج و شیوع چندانی نداشت، چهل سال قبل که فیلمهای سینمایی به اشکال مختلف آن به سهولت در دست همگان نبود، چهل سال قبل که صنعت سینما، هالیوود، و جلوه های ویژه کامپیوتری این چنین در جهان رونق نداشت، «سینما» به مثابه یک مساله جدی ذهن دیالمه را به خود مشغول کرد به گونه ای که در دفتر یادداشت یشمی رنگ خود، صفحه ای را به آن اختصاص داد. مسایلی که سالها قبل او بدان ها اندیشیده بود، موضوعاتی است که امروزه سینماگران متعهد جامعه اسلامی به آن می پردازند.
سینما
روانشناسان معتقدند: ازدیاد تعداد سینماها و افزایش بینندگان فیلم حاکی از شادکامی و یا بهبود وضع مالی مردم نیست بلکه حاکی از ازدیاد ناراحتی ها و افزایش نگرانی های مردم است.
در کتاب های "جوانی پر رنج" و "راز کرشمه ها" می خوانیم:
"سینما در حال حاضر پناهگاهی برای فراریانی از خانه، مدرسه، تنهایی، خانواده، محرومیت جنسی، زندگی یکنواخت و امثال آن است ولی متاسفانه این بمباران رؤیاسازی خود مسائل و دشواری های جدیدی را به بار آورده است."
در کتاب "آنسوی چهره ها" می خوانیم:
"ساده ترین اثر فیلم را در شیوع مدها، تغییر سلیقه ها و شیوه ی رفتار مردم به سهولت می توان دید. همه کم و بیش دیده ایم که تقلید از.... چگونه یک شبه ره صد ساله می رود."
در کتاب (ایران) که در آمریکا به وسیله عده ای از دانشمندان نوشته شده است چنین می خوانیم: (در بخش سینما)
"در فیلم ها ایرانی متمایل به غرب، تمدن جدیدی را که تعلیم و تربیت جدیدش به وی وعده داده ولی در زندگی روزمره هنوز بدان دست نیافته است، می یابد. سینما برای وی گریز از ... ناکامی و پناه جستن به جوانی افسانه ای و رؤیایی را که در آن آرزوها و خواست های از غرب الهام گرفته اش تحقق می پذیرد میسر می سازد. این دسته از جوانان ایرانی مایلند آن نوع زندگی را که در سینما دیده اند تقلید کنند."
دکتر الکسیس کارل:
"تفریح(غیر منطقی) باتلاقی است که زندگی وقتی هدف و نظم ندارد در آن سرنگون می شود. ارضای وحشیانه شهوات ممکن است جلب نوعی اهمیت کند ولی هیچ چیز غیر منطقی تر از یک زندگی که به تفریح بگذرد نیست. اگر زندگی منحصر به رقصیدن و به دور شهر با اتومبیل چرخیدن و سینما رفتن و رادیو شنیدن است چه سودی دارد... رادیو نیز مانند سینما و موزیکال، کاهلیِ کاملی به کسانی می بخشد که به آن سرگرمند."
