شايد در شرايط مبارزه، با مطرح شدن موضوع «انسان خلوت و خلوت انسان» اين‌طور به نظر بيايد كه این بحث، جنبه درون گرايانه دارد و با موضع انقلابی و مبارزاتی سازگار نیست و ضرورت‌هاي زمان این بحث را ايجاب نمي‌كند.
اتفاقا امروز امام (ره) يك سخنراني بسيار بسيار جالب و جاذبي كردند و در آنجا از «انسان مهذّب» صحبت كردند و گفتند که جامعة ما و انقلاب ما به عنوان يك روش طولانی مدت، احتياج به انسان‌هاي مهذّب دارد .در ادامه امام وظايف افراد مختلف مانند معلم‌ها، استادها، پدر و مادر و .... را در جهت ساختن اين جامعه گفتند.
در حالیکه اغلب ما به دنبال مسائل مقطعی هستيم و به دنبال اين نيستيم كه مسائل و طرح‌هاي بلند مدت را عنوان كنيم، این سخنرانی امام، برای من اهمیت بحث درباره انسان را مسجّل‌تر كرد. مطمئن شدم که برخلاف جوّ عمومي كه مي‌گويد « حالا زمان اين صحبت‌ها نيست، الان وقت مبارزه است»، زمان این بحث، دقیقا همین حالا است.
زیرا برای مفاهیم اسلامی و مفاهیم انسانی همیشه وقت هست و زمان مخصوصی نمی‌خواهد، در هر مرحله‌ای، حتی در زمان مبارزات، حتی در زمانی که خون جلوی چشمان را گرفته است، باز هم اصلی ترین چیزی که عنوان می‌شود خود انسان است. زیرا این بسیار مهم است که بعد از انقلاب و مبارزه، انسان میخواهد چه مسیری را طی کند؟ چه برنامه ای برای خود و جامعه اش دارد؟
برگزیده ای از سخنرانی «انسانِ خلوت و خلوتِ انسان» موجود در رایت بیداری 3