آنچه دیالمه درباره دعا گفت...

تمام کوشش اهل بیت علیهم السلام این بوده است که نحوه صحبت کردن با خداوند را به ما یاد بدهند.

نحوه سپاس گزاری انسان در برابر انسان های مختلف متفاوت است. مثلا از معلم به نحوی تشکر می کند ،از دوست به شکلی دیگر ، از پدر و مادر به نحوه ای دیگر  و از یک وکیل شکلی دیگر.

حال از خدایی می خواهیم سپاس گزاری کنیم و با او صحبت کنیم که در او همه این صفات است. یعنی معلم است، رب است، پرورش می‌دهد، خالق است، رزاق است، وکیل است. قهار است. نوع محبت‌ها که عوض می‌شود شکل دعاها هم تغییر می کند.به همین دلیل دعاهای مختلف داریم.

 شما در ماه مبارک رمضان، در اول افطار یک دعا می‌خوانید ، بعد از افطار یک دعا می‌خوانید، موقع وضو دعایی می خوانید و بعد از اینکه وضو تمام شد دعایی دیگر می خوانید.

اگر دعاهای مختلف را کنار هم بگذارید و نگاه کنید می بینید هر کدام از این دعاها برنامه‌ای خاص به انسان نشان می دهد و هر دعایی به شکلی انسان را می‌سازد.

برگزیده ای از سخنرانی «دعای کمیل» و «توکل، ضابطه حرکت بر صراط مستقیم»