" امروزه غرب در شرايطي قرار گرفته است كه همه آن مسائلی كه از ابتدا براي جهان سوم ساخته بود و صادر می کرد ، همة آن‌ها در خود جهان غرب فراگیر و گستره شده است. مسائلی مانند آشوب‌هاي اجتماعي ، مسائل غيرانساني و وحشيانه ، نااميدي، سرگرداني و... که از ابتدا غرب برای جهان سوم برنامه ریزی می کرد ، اکنون دامن خودش را گرفته است.
یکی از این مسائل که در امروزه دامن خود جهان غرب را گرفته است، عقدة حقارت است. وقتی بچة ده - دوازده ساله اروپایی در روز كودك، عكس امام خمینی (ره) را به پاپ تقديم مي‌كند، اين حرکت لرزه بر پیکر غرب مي‌اندازد. آنان با خود فکر می کنند ایران که جامعه ای بود که همواره ما تخدير و تحقير كرديم، جامعه‌‌اي را كه ما در حدي نگه داشتيم كه هيچ انسانيتي براي خودش قایل نباشد، چه شده است که امروز يك کودک اروپايي جرات می کند عكس فردی از همین جامعه را به پاپ هدیه دهد؟
پاپ باید فكر كند كه اين چه قدرتي است که این اعتلا را در مردم ایران ايجاد كرده است؟ چنین قدرتی از زمان مسيحي‌هاي نجران و مباهله تا به امروز از مسلمان‌ها دیده نشده بود. هر چند آنان این مساله را ساده می پندارند. این نوع هدیه کودکی به پاپ ، هدیه به مظهر معنويت اروپايي غرب و تبلور افكار معنوي و انسانی غرب، نشان مي‌دهد كه بي‌رابطه‌ترين فرد با معنويت و انسانيت خود پاپ است.
زیرا به عنوان مظهر انسانيت عكس امام و كلام امام در مقابل پاپ قرار می گیرد و اين براي غرب بسیار كوبنده است. امروز در جامعة غربي و اروپايي مشابه اين حركات واقعا شوك آوراست. پس بیهوده نیست كه يكباره آمريكا تبليغات وسيع علیه انقلاب اسلامی در سراسر اروپا و آمريكا ايجاد مي‌كند. دائماً در اين گوشه و آن گوشه جهان سعي مي‌كند، ملت ها را به طرفداري از خودش سوق دهد و افکار عمومی جهان را از مسیر اصلی منحرف کند.
جهان غرب به خوبي فهميد كه مسير اصلی، مسير ديگري است. زیرا جهان غرب از درون خلوت و تهي شده است."
برگزیده ای از سخنرانی «انسانِ خلوت و خلوتِ انسان» موجود در رایت بیداری3