"هلال شیعی" اصطلاحی است که در سالهای اخیر در رسانه ها و محافل سیاسی جهان اسلام رایج شده است.
این عبارت، نخستین بار توسط «عبدالله» پادشاه اردن در سال 2004 میلادی مطرح گردید. وی اعلام داشت: «کشورهای عربی سنی‌مذهب، از سوی هلال شیعی محاصره شده‌اند.» به نظر «ملک عبدالله»، «هلال شیعی از ایران شروع و در این اواخر با حاکمیت شیعیان بر عراق تداوم یافته و از اقلیت علوی حاکم بر سوریه گرفته تا لبنان که با افزایش روزافزون جمعیت شیعه مواجه است، را دربرمی‌گیرد.[1]
هلال شیعی در کجای نقشه جهان قرار دارد؟
اگر به نقشه خاورمیانه تا کنون نظری انداخته باشید، می بینید که چنانچه یک خط فرضی از لبنان در مسیر سوریه ، عراق، ایران، پاکستان واحیانا تا افغانستان رسم کنید، ناخود آگاه یک هلال کامل را بر روی نقشه جهان رسم کرده اید. این هلال جغرافیای سرزمین هایی را نشان می دهد که اکثریت مردمان آن شیعی مذهب اند جمعیت قابل توجهی را در این کشورها تشکیل می دهند.
هدف از طرح مساله " هلال شیعی" چیست؟
محافل رسانه ای و سیاسی به خصوص در جهان عرب با طرح هلال شیعی سعی کردند تا نفوذ فکری، فرهنگی و معنوی تشیع را تحت لوای جمهوری اسلامی ایران در منطقه و جهان به عنوان یک خطر جدی مطرح کنند. به باور آنان تشکیل این هلال یک تهدید برای موجودیت فکری و فرهنگی دیگر کشورهای مسلمان منطقه (به ویژه اعراب) است.
اما آیا واقعا در میان رهبران مذهبی شیعی کسانی یافت می شود که برای سلطه بر جهان اسلام طراح و برنامه و توطئه ای داشته باشد؟ دلیل این توهم چیست؟
امروزه پیام حقیقت در برابر دیدگان همه جهان و انسانهای آگاه قرار گرفته است و آنچه که جهان را مجذوب مکتب تشیع ساخته نه سیاست بازی است و نه سرمایه گزاری مادی.
مسلما آنچه که گفتمان انقلاب اسلامی را در به عنوان یک پیام برخاسته از متن تشیع در جهان غلبه می بخشد نه متکی به دلارهای نفتی آمریکایی است و نه از قدرت نظامی ناشی می شود.
راز این نفوذ در زیبایی کلام اهل بیت است. چرا که امام باقر علیه السلام می فرمایند: لَو عَلِموا مَحاسِنَ کلامِنا لَاتَبعُونا
اگر زیبایی های کلام و سیره اهل بیت علیهم السلام به گوش فطرت های پاک برسد، هر انسانی به خضوع و تبعیت از این سیره و مسلک گردن می نهد.
از همین رو است که شاهزاده «مقرین»، رئیس پیشین اطلاعات سعودی، زمانی به دیپلمات‌های آمریکایی گفته بود، «هلال شیعی» به واسطه سیاست‌های ایران در حال تبدیل شدن به «ماه کامل» است.
[1] آنچه بیش از پیش اسباب نگرانی را برای شیعه ستیزان فراهم می‌کند، حضور نیروهای نظامی شیعه از دیگر کشورهای منطقه به ویژه حزب الله لبنان در سوریه است،. همچنین گردان‌های اباالفصل العباس عراق که برای دفاع از حریم زینب کبری(ع) در سوریه می پردازند. شاهزاده «ترکی الفیصل»، دیگر رئیس سابق اطلاعات سعودی، این دو نیرو را "پنجه فولادین ایران" نامیده است.