وقتی محیطی مبارز ساز است مبارزه کردن و مبارز بودن در آن مهم نیست.چون زمینه مبارزه در آن فراهم است. در این محیط، مهم این است که شما در چه مسیری مبارز باشی؟ برای چه مبارزه می کنی؟ به خاطر خواست شخصی؟ برای اینکه خشمگین شدم؟مبارزه می کنم برای حب و عشقی که به علی(ع) دارم یا مبارزه می کنم برای بغضی که به معاویه دارم؟
به طور مثال خوارج همان طور که نقشه کشتن علی علیه‌السلام را می‌ریزند، همان جور نقشه قتل معاویه را طراحی می کنند. اینها بغضی دارند که در سطح این بغض، برایشان علی و معاویه فرقی نمی‌کند، نقشه قتل هر دو را می ریزند.
همین مثال نشان می دهد که بغض معاویه حتماً حب علی(ع) را درون خود ندارد، یعنی اگر در کسی ناراحتی و خشمی نبست به معاویه بود، حتماً دلیلی ندارد که به علی(ع) حب داشته باشد.
اما حب علی(ع) حتماً بغض معاویه را در درون خودش دارد. اگر تولی را نسبت به ائمه شیعی یا نسبت به اسلام داشتید، در کنارش حتما تبری دارید.
گر چه حب علی(ع) و بعض معاویه گاهی نتیجه‌اش به یک جا می رسد، ولی بغض معاویه در اسلام و شیعه به درد نمی‌خورد، این حب علی(ع) است که در اسلام و شیعه به درد می‌خورد.
برگزیده سخنرانی «غدیر» و «صبر، ضابطه حرکت بر صراط مستقیم»