فردی که می خواهد روی صراط مستقیم حرکت کند، علاوه بر همة صفات باید صابر باشد. باید این کنترل را روی خودش داشته باشد که همه جوانب را ببیند و اگر از محیط‌هایی نمی تواند بگذرد، آن محیط ها را دور بزند و از یک محیط دیگر برود.
در دیدگاه شیعه مهم نیست که این برنامه ریزی که من می‌کنم آیا نتیجه اش را خودم می ببنیم یا نه؟
غالبا جوامع شرقی و استعماری اینطور عادت کردند که حتماً نیتجة کارشان را ملموس به دست بیاورند، یعنی اگر كاری را امروز انجام مي‌دهند فردا نتيجه‌اش را بگيرند!
ولی نيروهاي صهيونيزم بين‌المللي و امپرياليزم در معني جامع و کاملش- نه فقط امريكا- امروز كاري را انجام می دهند تا 300 سال بعد نتيجه‌اش را بگيرند. آنها صد سال یا دویست سال قبل، برنامه ریزی و سرمایه گزاری کرده اند و الان نیتجه‌اش را می گیرند.
به همین قیاس، صهیونیزم بین الملل امروز برای جامعه ای برنامه ریزی می کنند، سپس مقاومت و صبر می کنند و وقتی صد سال گذشت آن وقت این جامعه درست مثل موم در دستانشان می شود و آن را به هر شکلی که می خواهند در می‌آورند. اگر اراده انسانی دخالت نمی کرد این موم تا آخر در دست اینها می‌ماند چون برنامه ریزی که کرده بودند یک برنامه دقیق بود.
300 سال بعد شما هر جا نگاه مي‌كنيد افراد در يك كلاف پيچيده و سردرگمي قرار گرفته‌اند كه نمي‌دانند چه بكنند؟ به هر طرف كه مي‌زنند مي‌بينیند يك جاي ديگر مسئله گير است!
برگزیده ای از سخنرانی «در شب شهادت فاطمه (س)» و «صبر؛ ضابطه حركت بر صراط مستقيم» موجود در رایت بیداری 5 و 1