امام سجاد(ع) امامي است كه ظَلمۀ تاريخ او را بيمار لقب دادند تا با نشر اين صفت براي او، مردم زیر دست خود را، از بيماري كه سراسر وجود ظالمان را فراگرفته بود، غافل سازند . امام سجاد (ع) همچون پدرانش در مقابلۀ با آنها راهي را پيش گرفت كه در طي دوره‌هاي مختلف، چهرۀ ننگين حكومت حاكم را نشان داد.
روشي كه امام سجاد(ع) در اعتلاي كلمۀ اسلام و ايجاد مسير اصلي ربوبيت و رسواگري طبقۀ حاكم، پيش گرفت به وسيلۀ «سجده» بود. گاهي اوقات در اين سجده‌ها آن‌قدر امام گريه مي‌كرد كه در محل سجده اش، خاك به صورت گِل درمي‌آمد. اين روش، فقط و فقط مختص به خودِ امام سجاد (ع) است و امامان ديگر این روش را به اين شكل، به کار نبردند.[1]
ظلمه تاریخ، براي اينكه ترس خودشان را از روش مبارزه امام (بُعد عبادت و سجده) بپوشانند، سعي کردند چهره‌اي از امام ايجاد كنند،که مشهور به بیمار بودن باشد.
برگزیده از سخنرانی «امام سجاد(ع)، حماسۀ عبادت» موجود در رایت بیداری (2)
[1] تنها در ابعادي از تاريخ زندگانی امام موسی كاظم (ع) هم همین روش را- البته نه به شكل يك اصل مقابله و رسواكننده- انجام داده است.