زماني كه از این دنیا برویم و چشمان برزخي ما باز شود، چگونگي حالات اجسام را مي‌بينيم. این مساله براي آنها كه ايمان نياورده بودند وحشت‌آور و براي آنها كه به غيب ايمان داشتند، شادي‌افزا است.
عده ای در محدودۀ همين دنيا هم چشمان برزخيشان باز است و در ایام خاص تغيير حالات اجسام را به خوبي درك مي‌كنند. آنان كه دستي در مسائل عرفان اسلامي شيعي دارند، به خوبي مي‌دانند كه حالات كائنات در برخی ایام تغيير می کند.
اگر اکثر ما اين تغييرات را نمي‌بينيم دليل بر عدم وجودِ آنها نيست. زیرا ما خصوصيات، اصوات و انوار مختلف كه از حدود خاص دنیایی بالاتر يا پايين‌ترند را درك نمي‌كنيم. به طور مثال، انسان تغييرات بسيار ظريف را معمولا درک نمی کند. مثلا در هنگام زلزله ، لرزش‌هاي زمين را درك نمي‌كند.ولی چند ساعت قبل از زلزله حيوانات به خوبي لرزشهای زمین را درك مي‌كنند و خيلي از حيوانات در شرايط عادی هم اين خصوصيات برایشان قابل لمس و درك است.
مانند صبح شهادت علي(ع)، مرغابي‌ها لباس حضرت را گرفتند و از رفتنش به محراب جلوگيري مي‌كردند، آنها به خوبي درك كرده بودند كه اگر او برود، چه تغييراتي در عالم كائنات در شرف تكوين هست.
اما انسانی که مطابق تعابير قرآني «اشرف مخلوقات» هست غالبا تغييرات عالم کائنات را درك نمي‌كند، زیرا در سراشيبي كه منتهي به «اسفل السالفين» ميشود قرار گرفته است.
برگزیده ای از سخنرانی «در شب ولادت فاطمه (س)» موجود در رایت بیداری 5