نام کتاب: تطهیر با جاری قرآن
نویسنده: علی صفایی حائری
انتشارات: لیلة القدر
فاجعه این است که ما قرآن را به بازی گرفته ایم. به جای درس گرفتن از قرآن، به درس دادن آن بر می خیزیم. و ادامه این برخورد، بن بست و خستگی و در نهایت، نفرت و وازدگی است؛ چون در خلوت صمیمی خویش به آنچه که بافته ایم اعتقاد نداریم و آیه ها برای ما زیادی و اضافی جلوه می کنند، که اگر نباشد باز چیزی کم نمی شود.
دوستانی با هم یکی دو روز یا بیشتر(این مربوط به وضع سوره بود) بر روی یک سوره کار می کردند. تفسیرهای مختلف و لغت های متعدد را می دیدند و بحث می کردند و می نوشتند و در جمع می خواندند. آن گاه با هم مباحثه می کردیم و دیدگاه ها را تغییر می دادیم و در جریان دقیق تری قرار می گرفتیم و آن گاه نوبت جمع بندی به من می رسید. و در این جمع بندی، این نوشته ها به طور خلاصه یادداشت می گردید.
اگر این طور و با این بینش هدایت،(نه تنها کار علمی)، به قرآن نزدیک بشوی، آن وقت قرآن را همان طور که نازل می شد احساس می کنی و با جاری شدن خودت در هنگام عمل، خسارت نمی بینی. تو نه "با هدایت" که "بر هدایت" هستی:
"اولئک علی هدی من ربهم"(بقره/5)